|
حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) با حواریون در بیابان سیاحت مى کردند ، در اثناء راه مسیرشان به سرزمین کربلا افتاد. دیدند ، شیرى دستهاى خود را پهن کرده و راه را برآنها گرفته. حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) جلوى شیر آمد و فرمود: چرا اینجا نشسته اى و ما را رها نمى کنى که برویم ؟! شیر با زبان فصیح گفت : من به شما راه نمىدهم ، تا اینکه یزید قاتل امام حسین (علیه السلام ) را لعن کنید. حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) فرمود: حسین کیست ؟ شیر گفت : او نوه دخترى حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و پسر حضرت على ولى الله (علیه السلام) است. حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) نالان و گریان فرمود: قاتلش کیست ؟! شیر گفت : او یزید است که نفرین شده همه وحشیها و درندگان است ، خصوصا در ایام عاشورا. خلاصه روضه کربلا را خواند که حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) و حواریون گریه زیادى نمودند. بعد حضرت عیسى (علیه و علی نبینا و آله سلام) دستهایش را بالا برد و با حال گریه یزید را لعن کرد و یارانش هم به دعاى حضرت آمین گفتند. سپس شیر از آنجا دور شد. مدرک: منتخب طریحى 50 ناسخ ، 1، 275 بحار، 44، 244 لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
نوشته شده توسط علی در شنبه 84/10/10 و ساعت 7:37 عصر
