|
روایت شده: مردی سیاه پوست بر علی علیه السلام وارد شد و عرض کرد: ای امیر مومنان! من دزدی کرده ام پس مرا پاک ساز ، فرمود: شاید از جایی که حرز و حفاظ نداشته دزدی کرده ای و رویش را از او بر گرداند ، عرض کرد: ای امیر مومنان! از داخل حرز و حفاظ دزدی کرده ام مرا پاک گردان. فرمود: شاید دزدی ات به حد نصاب نرسیده و رویش را از او برگرداند. عرض کرد یا امیر مومنان! دزدی ام در حد نصاب بوده. چون سه مرتبه به دزدی اقرار کرد ، امیر امومنین علیه السلام حد ، سرقت را جاری نمود و دستش را قطع کرد ، پس آن سیاه پوست رفت و در راه می گفت: امیرالمومنان و امام پرهیزگاران و پیشوای روسفیدان و قهرمان دین و سیدالوصیین دست مرا قطع کرده و پیوسته حضرت را مدح می کرد. حسن و حسین علیهم السلام که از روبرویش می آمدند شنیدند و نزد امیرمومنان رفتند و گفتند: ما سیاه پوستی را در راه دیدیم که شما را مدح و ستایش می کرد پس امیر مومنان علیه السلام کسی را نزد وی فرستاد که او را برگرداند ، حضرت فرمود: من دست تو را قطع کردم و تو مرا مدح می گوئی! عرض کرد: ای امیر مومنان! همانا تو مرا پاک گرداندی و محبت تو با گوشت و استخوان من آمیخته است ، پس اگر مرا قطعه قطعه کنی محبتت از قلبم بیرون نمی رود ، حضرت او را دعا نمود و انگشتان قطع شده را سر جایش گذاشت ، پس مثل اول صحیح و سالم گردید. مدرک: ینابیع الحکمه فصل چهارم قضایای اصحاب امیرالمومنین علی علیه السلام صفحه 559 – بحار الانوار علامه مجلسی جلد 72 صفحه 436 – کافی جلد 2 صفحه 221
با سلام خدمت دوستان از اینکه دیر بروز کردم و شما عزیزان را در مدح و ثنای حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین چشم انتظار گذاشتم عذر می خواهم ولی در عوض با دستانی پر خدمتتان امدم اول اینکه در شب تولد اقا یعصوب الدین امام المتقین اسدالله الغالب علی بن ابی طالب علیه السلام نائب الزیاره همگی بودم .دوم اینکه در شبه نیمه رجب زیارتی مخصوص اقا اباعبدالله الحسین علیه السلام همگی شما را در حرم با صفای اقا یاد اوردم و نائب الزیاره شدم فکر کنم با اظهار این مطلب کمی از جرمم کم شد ان شاء الله جبران کنیم علی علی قـال ابى جعفر عـلیـه السـلام : مـروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین علیه السلام ، فان اتیانه مفترض عـلى کـل مـومـن یـقـر للحـسـیـن عـلیـه السـلام بـالامـامـة مـن الله عزوجل . حضرت ابوجعفر علیه فرمودند: شیعیان ما را امر کنید که به زیارت قبر حضرت حسین بن على علیه السلام بروند زیرا زیـارت آن حـضـرت بـر هـر مـومـنـى کـه اقـرار بـه امـامـتـش ، از جـانـب خـداونـد عزوجل دارد ، فرض و واجب مى باشد. کامل الزیارات حدیث 43 قـلت لابـى جـعـفـر عـلیـه السـلام : مـا تـقـول فـیمن زار اباک على خوف ؟ قال : یومنه الله یوم الفزع الاکبر، و تلقاه الملائکة بالبشارة ، و یقال له : لا تخفف و لا تحزن هذا یومک الذى فیه فوزک . محضر مبارک حضرت ابى جعفر علیه السلام عرضه داشتم : چه مى فرمائید درباره کسى که با خوف و هراس پدر شما را زیارت کند؟ حضرت فرمودند: در روزى کـه فزع اکبر است حقتعالى او را امان دهد و فرشتگان به وى بشارت داده و به او مى گویند: مترس و محزون مباش امروز روزى است که تو در آن رستگار مى شوى . کامل الزیارات حدیث 45
قال ابـى جـعـفـر عـلیـه السـلام : من لم یات قبر الحسین علیه السلام من شیعتنا کان منتقص الایمان ، منتقص الدین ، و ان دخل کان دون المومنین فى الجنة . حضرت ابو جعفر علیه السلام فرمودند: هر کس از شیعیان ما که به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السلام نرود ایمان و دینش ناقص بوده و اگر داخل بهشت شود در مقامى پائین تر از مومنین باشد. کامل الزیارات حدیث 87 یا صاحب الزمان شهادت پدر بزرگوارتان غریب به زندان هارون مدفون به ارض کاظمین حضرت امام موسی کاظم علیه السلام را خدمت شریف و با عظمتتان تسلیت عرض می کنیم و خدمتتان عرضه می داریم یا حجه الله اجرک الله اقا جان سرتان سلامت مرحوم شیخ صدوق و طبرى و دیگر بزرگان ضمن حدیثى طولانى از حضرت ابومحمّد امام حسن عسکرى علیه السلام آورده اند: امام موسى کاظم علیه السلام سه شب مانده به آخر عمر شریفش ، به زندان بان خود - مسیّب – فرمود: من سه روز دیگر به سوى پروردگار خود رحلت خواهم کرد و این شخص پلید و پست - سندى بن شاهک - ادّعا مى کند که مراسم تجهیز کفن و دفن را انجام مى دهد. و سپس افزود: اى مسیّب ! بدان و آگاه باش که چنین کارى امکان پذیر نیست ؛ بلکه فرزندم ، علىّ بن موسى الرّضا علیه السلام مرا تجهیز و تدفین مى نماید. و چون جنازه ام به قبرستان قریش منتقل گردید، درون قبر، لَحَدى برایم درست کنید؛ و هنگامى که درون لَحَد قرار گرفتم ، سعى کنید که قبرم را مرتفع نگردانید؛ و نیز از خاک قبر من جهت تبرّک استفاده نکنید؛ چون خوردن تمام خاک ها حرام است ، مگر تربت شریف جدّم ، امام حسین علیه السلام که خداوند تبارک و تعالى براى شیعیان و دوستان ، در آن تربت ، شفا قرار داده است. مسیّب در ادامه روایت گوید: چون روز سوّم فرا رسید و لحظات شهادت حضرتش نزدیک شد، فرزند بزرگوارش حضرت علىّ بن موسى الرّضا علیه السلام - که از قبل او را مى شناختم - حضور یافت و من شاهد حضور آن حضرت تا پایان مراسم بودم مدرک: تلخیص از دلائل الا مامة : ص 213، ح 216، عیون اءخبارالرّضا علیه السلام : ج 1، ص 100، ح 6 میلاد منادی حقیقت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام و پدر فضیلت حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و زینت عبادت حضرت امام سجاد علیه السلام بر منجی بشریت حضرت حجه بن الحسن العسکری ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء تهنیت باد
قالَ الاْ مامُ ابُاعَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن ، صَلَواتُ اللّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ: إنَّ قَوْما عَبَدُواللّهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُالتُّجارِ، وَإ نَّ قَوْما عَبَدُوااللّهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُالْعَبْیدِ، وَإ نَّ قَوْما عَبَدُوااللّهَ شُکْرا فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْاءحْرارِ، وَهِیَ اءفْضَلُ الْعِبادَةِ ترجمه : فرمود: همانا، عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود. و عدّه اى دیگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستایش مى کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد. و طائفه اى هم به عنوان شکر و سپاس از روى معرفت ، خداوند متعال را عبادت و ستایش مى نمایند؛ و این نوع ، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات مى باشد. مدرک : تحف عقول : ص 177، بحارالا نوار: ج 75، ص 117، ح 5. قالَ علیه السّلام : النّاسُ عَبیدُالدُّنْیا، وَالدّینُ لَعِبٌ عَلى اءلْسِنَتِهِمْ، یَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإ ذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّیّانُونَ ترجمه : فرمود: افراد جامعه بنده و تابع دنیا هستند و مذهب ، بازیچه زبانشان گردیده است و براى إ مرار معاش خود، دین را محور قرار داده اند - و سنگ اسلام را به سینه مى زنند - .پس اگر بلائى همانند خطر - مقام و ریاست ، جان ، مال ، فرزند و موقعیّت ، ... - انسان را تهدید کند، خواهى دید که دین داران واقعى کمیاب خواهند شد. مدرک : محجّة البیضاء: ج 4، ص 228، بحارالا نوار: ج 75، ص 116، ح 2. قالَ علیه السّلام :یا بُنَىَّ إ یّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لایَجِدُ عَلَیْکَ ناصِرا إ لاّ اللّهَ ترجمه : فرمود: بپرهیز از ظلم و آزار رساندن نسبت به کسى که یاورى غیر از خداوند متعال نمى یابد. مدرک : وسائل الشّیعة : ج 11، ص 339، بحارالا نوار: ج 46، ص 153، ح 16 قالَ علیه السّلام : اءنَا قَتیلُ الْعَبَرَةِ لایَذْکُرُنى مُؤْمِنٌ إ لاّ اِسْتَعْبَرَ ترجمه: فرمود: من کشته گریه ها و اشک ها هستم ، هیچ مؤمنى مرا یاد نمى کند مگر آن که عبرت گرفته و اشک هایش جارى خواهد شد. مدرک : اءمالى شیخ صدوق : ص 118، بحارالا نوار: ج 44، ص 284، ح 19 مدرک: ینابیع الحکمه فصل چهارم قضایای اصحاب امیرالمومنین علی علیه السلام صفحه 559 – بحار الانوار علامه مجلسی جلد 72 صفحه 436 – کافی جلد 2 صفحه 221 حضرت امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت کنند که فرمود: خدای تبارک و تعالی (جلّ جلاله ربی) برای برادرم علی بن ابیطالب (علیه السلام) فضیلتهایی قرار داده که که آنها را جز خدا کسی نمی داند هر کس فضیلتی از فضائلش را یاد کند و به آن اقرار داشته باشد خدا گناه گذشته و آینده اش را می آمرزد اگر چه با گناهان جن و انس برابری کند و هر کس فضیلتی از فضائل علی بن ابیطالب (علیه السلام) را بنویسد همیشه تا آن نوشته رسمی باقی باشد فرشتگان برایش استغفار می کنند و هر کس به فضیلتی از فضائل او نگاه کند خدا گناهانی را که با نگاه انجام داده است می آمرزد. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: نگاه کردن به علی بن ابیطالب (علیه السلام) عبادت است و یاد او عبادت است و ایمان هیچ بنده ای جز با ولایت او و برائت از دشمنان او پذیرفته نگردد. مدرک : ینابیع الحکمه فصل سوم باب سیزدهم قضایای امام علی علیه السلام در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم – بحار الانوار علامه مجلسی جلد 38 صفحه 196 - الامالی شیخ صدوق صفحه 84 – کشف الغمه صفحه 32 – کشف الحق صفحه 108
جابر جعفی گوید: « امام باقر علیه السلام فرمودند: زمانی بر مردم خواهد امد که امامشان از نظر غائب گردد. خوشا به استواران و ثابت قدمان در آن زمان که بر عقیده شان نسبت به ما ثابت می مانند. کمترین ثوابی که دارند اینست که خدای متعال آنان را چنین ندا کند: بندگان من! به راز پنهان من ایمان آوردید و غیب و نهان مرا تصدیق نمودید ، شما را به ثواب نیکوی خود مژده می دهم شما بندگان و کنیزان حقیقی من هستید عبادت را از شما می پذیرم و از گناهان شما در می گذرم و شما را می آمرزم و به خاطر شما بندگانم را از باران سیراب سازم و بلا را از آنان دور گردانم. اگر برای خاطر شما نبود عذابم را بر آنان فرو می فرستادم. جابر گوید: پرسیدم: یابن رسول الله! بهترین کاری که مومن می تواند در آن زمان انجام دهد چیست؟ فرمود: حفظ و نگهداری زبان و ماندن در خانه اش. »
مدرک: ینابیع الحکمه فصل چهارم باب چهاردهم قضایای مردمان آخر الزمان – البحار الانوار جلد 52 صفحه 145 – کمال الدین و اتمام النعمه شیخ صدوق جلد 1 صفحه 446
یا حجه الله اقا جان خوش امدید از سن مبارکتان 1173 سال می گذرد و ما همچمنان در خواب غفلتیم
وقتى که حضرت سیدالشهداء (علیه سلام) متولد شد ، خداوند تبارک و تعالى حضرت جبرئیل (علیه سلام) را با هزار ملک بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل فرمود که به پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تهنیت گوید. همینطورى که حضرت جبرئیل (علیه سلام) بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل مى شد گذرش به جزیزه اى که فطرس یکى از ملک مقرب که از حاملان عرش الهى بود که بر اثر اشتباهى که از او سرزده بود و در آن جزیزه زندان شده بود و بالش شکسته بود و به عذاب گرفتار بود و در بعضى روایات بمژه هاى چشمش معلق و آویزان بود و از زیر او دود بدبویى مى آمد افتاد. فطرس وقتى که جبرئیل (علیه سلام) را با ملائکه ها دید ، گفت : اى جبرئیل با این همه ملک کجا مى روى ؟! آیا خبرى شده ؟ حضرت جبرئیل (علیه سلام) فرمود: خداوند متعال به حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) نعمتى کرامت فرمود. و مرا فرستاده که از جانب خودش به او مبارک باد بگویم .فطرس گفت : اى جبرئیل اگر مى شود مرا هم با خود ببرید شاید حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) براى من دعا کند و من از این گرفتارى نجات پیدا کنم. حضرت جبرئیل (بقول ما دلش سوخت و) فطرس را با خودش به محضر مقدس حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) آورد. وقتى که خدمت حضرت رسید از طرف حق تعالى تنهیت گفت در ضمن سفارش حال فطرس را هم خدمت آن بزرگوار کرد. حضرت فرمود: اى فطرس خودت را به این مولود مبارک بمال که انشاء الله حالت خوب مى شود. فطرس ، می گریست و خود را به قنداقه حضرت اباعبدالله (علیه سلام) مالید ، بمحض مالیدن متوجه شد پرشکسته اش خوب شد و خدا بخاطر حضرت امام حسین (علیه سلام) توبه اش را قبول کرد. خلاصه بالا رفت و چون به آسمان رسید گریه مى کرد و صدا مى زد: اى ملائکه ها من آزاد شده حسینم . کیست کسى مثل من که آزاد کرده حسین باشد ، بعد برگشت ، و گفت : اى رسول خدا به همین نزدیکىها زمانى مى آید که این مولود را خواهند کشت و روضه کربلا را براى پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) تعریف کرد ، هم خودش و هم پیغمبر و هم تمام ملائکه ها گریه کردند و بعد گفت : یا رسول الله در مقابل این حقى که این مولود بر گردن من دارد من ضامن مى شوم که هر کس بزیارت این شهید غریب برود یا اشکى براى او بریزد چه از راه دور و نزدیک آن سلام و گریه را به حضرتش ابلاغ کنم ... مـدرک : جلاء العیون ، 2، 433 ترجمه کامل الزیارات ، 204 لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
|
نوشته شده توسط علی در دوشنبه 85/7/3 و ساعت 9:29 صبح
